Monety z mennicy w Malborku

 

Malbork należał do Polski przez 316 lat, od 1457 roku do 1772 roku. W tym czasie Malbork był stolicą województwa malborskiego w Prusach Królewskich i jedną z rezydencji królów Polski. Wielki Refektarz był miejscem królewskich przyjęć.

W 1772 roku Malbork został wcielony do Prus w wyniku I rozbioru Polski. Wtedy Prusacy rozpoczęli dewastację zamku. 

W czasach polskich w mennicy w Malborku był bity między innymi Szeląg koronny Zygmunta Wazy. Na zdjęciu szeląg z 1592 roku. 

Awers: Ukoronowany monogram królewski „S”, na nim Snopek, herb Wazów. Napis w otoku: SIG III D G REX POL DP. U dołu Lewart  – herb podskarbiego wielkiego koronnego Jana Firleja. 

Rewers: Dwie tarcze z herbami Polski i Litwy, nad nimi korona, poniżej końcówka daty: (15)9Z.  Napis w otoku: SOLIDVS REGNI POLONIAE. Ostatnie dwie litery pisane ligaturą. U góry krzyż, po jego bokach znaki mennicze: trójkąt – znak mincmistrza Gracjana Gonzago oraz pierścień – znak dzierżawcy mennicy Kaspra Goebla.

Średnica 19 mm; waga 1,01 g; mennica Malbork; 

Zdjęcia i informacja o monetach pochodzi ze strony: blog numizmatyczny. Znajdziecie tam więcej monet pochodzących z Malborka.