Włodzimierz na Ukrainie kolejnym miastem partnerskim Malborka

 

Kościół Rozesłania Apostołów we Włodzimierzu (rok 1932 kiedy miasto należało do Polski)

Kilka dni temu w Malborku Marek Charzewski, burmistrz miasta podpisał umowę o partnerstwie z miastem Włodzimierz na Ukrainie.

Nie oceniając czy to dobra czy zła decyzja, sądzimy, że mieszkańcom Malborka, Polakom, często potomkom uciekinierów z Wołynia należy się kilka słów o historii miasta Włodzimierz. Tym bardziej że w laudacji (tekst zamieszczamy na końcu wpisu) Urząd Miasta i Rada Miasta nie zająknęła się o tym ani słowa.

Niedługo, 11 lipca obchodzić będziemy Narodowy Dzień Pamięci Ofiar Ludobójstwa dokonanego przez ukraińskich nacjonalistów na obywatelach II RP. Został on ustanowiony w roku 2016 jako upamiętnienie dnia 11 lipca 1943, kiedy oddziały UPA dokonały skoordynowanych ataków na polskich miejscowości na Wołyniu pod hasłem "Śmierć Lachom".

Ataki te dotyczyły również w dużej mierze powiatu włodzimierskiego, którego głównym miastem był Włodzimierz.

Przed wojną, w 1937 roku miasto Włodzimierz liczyło blisko 30 tysięcy mieszkańców. Z tego 43% deklarowała narodowość polską. Żydów było 39% a Ukraińców 15%. Podczas okupacja niemieckiej doszło do zagłady ludności żydowskiej. Zbrodni dokonały odziały SD i żandarmerii niemieckiej oraz policja ukraińska.

W 1943 roku Włodzimierz stanowił schronienie dla polskich uchodźców z rzezi wołyńskiej. Napady ukraińskich bojówek miały miejsce głównie na przedmieściach, bo samego miasta broniła polska policja oraz samoobrona. Według danych historyków w napadach UPA we Włodzimierzu zginęło 111 Polaków. Po wojnie większość polskich mieszkańców Włodzimierza została ekspatriowana do Polski.

Napady na dwory i folwarki w powiecie włodzimierskim rozpoczęły się już w maju 1943 roku. 80 lat temu, dokładnie w dniach kiedy w Malborku podpisywano porozumienie z Włodzimierzem, wokół tego miasta mordowano mieszkańców polskich wsi i osad. Kulminacja mordów nastąpiła w nocy z 11 na 12 lipca 1943 r. kiedy UPA dokoła skoordynowanego ataku na polskich mieszkańców 150 miejscowości na Wołyniu, z czego lwią część stanowiły wsie wokół Włodzimierza. W mordach brali udział również "zwykli" Ukraińcy, często sąsiedzi mieszkających tam od lat Polaków.

Szacuje się, że na Wołyniu i w Galicji Wschodniej zginęło ok. 100 tys. Polaków.

Pomagajmy Ukrainie i wspomagajmy uchodźców którzy trafili do naszego kraju. To nie tylko słuszne ale i szlachetne. Ale przemilczanie historii, pomijanie faktów nie doprowadzi do pojednania pomiędzy naszymi narodami.

A oto tekst laudacji z uchwały Rady Miasta

Miasto Włodzimierz położone jest na Wołyniu na prawym brzegu rzeki Lugi, która jest połączona z dorzeczem Morza Bałtyckiego. Datą pierwszej pisemnej wzmianki o mieście jest rok 988 – w tym czasie Wielki Książę Kijowski Wołodymyr Swiatosławowicz wziął to miasto pod swoje zwierzchnictwo, uczynił z niego potężną fortecę na zachodnich granicach Rusi Kijowskiej. Włodzimierz uznawany był jako centrum kulturalne, polityczne, gospodarcze, edukacyjne, duchowe i handlowe, a potwierdza to fakt, że miasto jest wymieniane 105 razy w różnych kronikach.

Miasto Włodzimierz w Ukrainie zgłosiło chęć nawiązania współpracy jeszcze przed wybuchem wojny w lutym 2022 r. Po tym czasie ponowiło prośbę o partnerstwo oraz zaapelowało o pomoc dla mieszkańców, którzy znaleźli się w bardzo trudnej sytuacji związanej z agresją Rosji na ich kraj. Miasto Malbork odpowiedziało na ten apel i już w maju 2022 r. delegacja Malborka zawiozła pierwszy transport z pomocą. Podczas spotkania obie strony wyraziły chęć sformalizowania kontaktów i nawiązania długoterminowej współpracy, która będzie obowiązywać zarówno w czasie wojny, jak i po jej zakończeniu.

10 października 2022 r. Burmistrz Miasta Malborka Marek Charzewski oraz Przewodniczący Rady Miasta Malborka Paweł Dziwosz podpisali wspólnie z merem Włodzimierza Igorem Polonką list intencyjny dotyczący współpracy partnerskiej pomiędzy Malborkiem a Włodzimierzem, otwierający drogę do podpisania umowy partnerskiej pomiędzy obydwoma miastami i potwierdzający, że Malbork jest z Ukrainą w tym trudnym czasie i że będzie z nią i jej mieszkańcami również po wojnie, w czasie odbudowy kraju i wracania społeczeństwa do normalności. Przy tej okazji delegacja zawiozła ponownie transport z darami.

Partnerstwo miast jest również ważnym czynnikiem integracji i Zjednoczenia Europy, bo prawdziwe zjednoczenie Europy dokonuje się przede wszystkim na poziomie społeczności lokalnych. I do tej zjednoczonej Europy chcielibyśmy zaprosić również Ukrainę. Będzie to z pewnością proces trudny i długotrwały, jednak już dziś możemy wspólnie stawiać pierwsze kroki w tym kierunku. Tymi krokami niech będą wzajemne zrozumienie i budowanie podstaw tego zrozumienia poprzez wspólne inicjatywy takie jak wymiany mieszkańców, wymiany młodzieży, przedsięwzięcia kulturalne, sportowe czy gospodarcze oraz wzajemna pomoc.